Yeni yıl...

2008 yılı bize mutluluğu,Bahar'ımızı getirdi... Işıl ışıl gözleri,şen kahkahaları, minicik atan güzel bir kalbi ve daha pekçok güzelliği soktu hayatımıza... Yılın ilk yarısı ''nasıl olacak?'' dedirten bir şaşkınlık,ikinci yarısı ve son ayları ise ''hadi artık''dedirten bir sabırsızlık ve hazırlık aşamalarıyla geçti.
2009 ise bir önceki yılın sonunda gelen minicik bir bebeğin hayatımıza renk katmasıyla, bizim ve onun dünyaya alışmasıyla ve büyük bir koşturmacayla akıp geçti.Bütün dünya durdu sanki ve bütün aile tek bir varlığın peşinden koşar oldu.Hayatın anlamı bir anda değişti ve onsuz hayatın ne olduğu unutuldu... İlk kez gülümsedi,ses çıkardı,mamaya başladı,ilk dişi patladı,emekliyor,''dede'',''baba'',''nenne'',''mama''dedi,oyunlar oynamaya aklı eriyor, ilk adımını attı,yürüyor... Herkes artık bunları konuşmaya başladı...
2009'un bu son günlerinde içimde gelecek yılların umudunu taşıyorum.Kızıma daha iyi bir gelecek,daha güzel bir dünya ve karanlığın içinde olan güzel ülkemin refah ve huzur içinde aydınlığa çıkacağı günlerin hayalini kuruyorum.
Minik kuzum,
Günün birinde bu satırları okuduğunda etrafındaki herkesin senin mutluluğunla mutlu olduğunu,herkesin senin iyiliğin için çaba sarfettiğini ve saçının bir teline bile zarar gelse dünyayı yakacağını bilmeni isterim. Senin varlığın;içimizi ısıtıyor,yaşamımızı renklendiriyor,dünyamızı aydınlatıyor.Seninle bir yıl hep güzel geçti,geçireceğimiz bütün yıllar da en az bu sene kadar mutlu,sağlıklı,huzur dolu ve seninle geçsin...
Annen...