27 Eylül 2009 Pazar

Bahar Emekliyor!-Bahar is Crawling!




Bahar 10 gündür emekliyor! Eskiden geri geri yürürken veya ancak poposunu çevirebilirken şimdi minik bir Ferrari gibi evin içerisinde hızla dolaşıyor, koltuğa dayanarak ayağa kalkıp yan yan yürüyor. Tabi tüm bu çabalarının sonunda da poposu üstü düşüp ağlıyor. Artık evin içerisinde hiç bir şey güvende değil.
Çekmeceleri karıştırıyor, tüm örtüleri aşağıya çekiyor ve erişebildiği herşeyle oynuyor. O kadar hızlı ki bir saniye bile yalnız bırakmaya gelmiyor.
Tüm fişleri kapattık, masa örtülerini aşağıya salmıyoruz artık. Fakat tüm bu önlemleri almamızın yanısıra ;bugün misafirliğe gittiğimiz arkadaşlarımızdan da bir ders aldık. Evin düzenini değiştirmek yerine, Bahar'a "Hayır" kelimesini öğretmeye karar verdik. Yapmasını istemediğimiz şeyler için onu açık bir şekilde HAYIR diyerek uyarmaya başladık. Şimdilik işliyor gibi ama öğreninceye kadar neler olacak çok merak ediyorum.
Ayrıca ne kadar rastlantı, ne kadar değil bilemiyorum ama bugün benim gözlerimin içine bakarak ilk defa "baba" dedi. Daha önce bunu bir tekerleme gibi devamlı olarak tekrarlarken bugün yalnızca bana bakıp iki defa "baba" dedi. Ne kadar mutlu olduğumu tahmin bile edemezsiniz.
Bir kızım olduğu için çook mutluyum.
Allah'a bana böyle güzel bir kız verdiği için de dua ediyorum.

Bahar has been crawling for the last 10 days! She was walking backwards or just moving her bottom and now she is fast crawling in the house like a Ferrari. She can take a support from the couch and stand up. Than she starts walking sideways. After all her efforts she falls down to her bottom and starts crying. Nothing in the house is safe. She is too keen about what is inside the drawers or on the dining table. So we took some precautions in the house. But we also have learned a lesson from one of our friends today. We are trying to make her understand the word "No". So when we see something that we do not want her to do we are saying clearly and sharply "No!". It looks like it is working now but I wonder what is going to happen untill she fully understands what we are saying to her.
Today she looked me in the eye and said "papa". I don't know if it is a considence or not. Before she was just saying continously rolling the word in her mouth but today she looked at me and said "papa" 2 times. You can never guess how happy I was.
I am very happy that I have a daughter.
I am praying to god for giving me such a beautiful daughter.

13 Eylül 2009 Pazar

2 aylık tembellik sonu




















2 aydır kızımızla ilgili bir şeyler yazamıyoruz. Bunun sebebi hem çok yoğun çalışmamız, hem tatile çıkmamız hem de tembellik etmemiz. 2 ayda o kadar çok şey birikti ki anlatmakla bitmez. Öncelikle kızımız tel sarar ve alkış yapmaya başladı :) 8. ayda 8.250 kg olması gereken kızımız 9.550 kg olarak anneanne ve babaannesinin çabalarını boşa çıkartmadı.
İsmail dedesini tamamen oyun arkadaşı olarak gören kızımız dedesinin "gel gidelim" sözünü duyar duymaz kollarını ona uzatıveriyor.
Bilgeyle kızımı Ayvalık'a gönderdikten sonra evdeki ilk gece benim için çok kötüydü. Ne evde uyurken nefes alışverişini dinleyip yüzünü seyredeceğim bir kızım ne de sarılıp uyuyacağım eşim vardı....
Geceleri kalktığımızda hem kızımız korkmasın hem de biz uyku sersemliğiyle sağa sola çarpmayalım diye bir gece lambası yakıyoruz. İlk gece o lambayı yakmadan uyuyamadığımı itiraf etmeliyim.
Ayvalığa Bilgeyle kızımı almaya gittiğimde ise babamların yazlığı bir çocuk bahçesine çevirdiklerini gördüm. Salıncak, küçük bir şişme havuz, tavana asılı bir bebek yatağı, komşudan ödünç alınmış ve yatak odamıza konulmuş ikinci bir bebek yatağı, bir sürü oyuncak, elbise, bebek bezi.... Bahar, etrafında dolaşan annesi, teyzem, babaannesi ve ninesinin yanısıra bir de onu kucağından indirmeyen dedesiyle kocaman bir sevgi çemberi içerisindeydi.
2 günlük tatilden bir şey anlamadan İzmir havalimanından dönerkense babamın hayatı boyunca hiç bu kadar hüzünlendiğini görmemiştim.
Bu iki ay içerisinde Bahar bayağı bayağı bebeklikten çıktı ve çocuk olma yolunda ilerliyor.
Artık kendi kendine oturabiliyor, hatta minik desteklerle koltuğa dayanarak durabiliyor veya yürüyebiliyor. Eğer sarkan bir örtü görürse hemen çekip üzerindekilerle beraber indiriyor.
Arabasından ana kucağını çıkartıp puseti koyduk. Bu da annesini biraz hüzünlendirdi. "Kızımız artık iyice büyüdü" dedi.
Bu arada çok şanslı bir anne babayız çünkü kızımız suyu çok seviyor. Denizden çıkmak istemedi. Güneşten onu her ne kadar korusak ve uygun saatlerde denize gitsekte biraz yanıp kara kız oldu.

Bu arada bloğu okuyanlara küçük bir not: İzmire giderken Pegasus hayatımdan gördüğün en kötü hava hizmetini sundu. Hostesler "lütfen" kelimesini bilmiyordu ve inişi çok kötüydü. Uçaktaki koltuklardan biri bile kırıktı! Dönerken Sun Express'le uçtuk ve çok memnun kaldık.