8 Haziran 2009 Pazartesi

Çalışma hayatı...


25 Mayıs itibariyla çocuk polikliniğindeki işime geri döndüm.Daha önceden yaptığımız organizasyonla, annemle babam Antalya'ya seminere gidecekleri için babaannemiz 1 hafta bizimle kaldı. Doktorumuz düzenimizin bozulacağı konusunda bizi uyarmıştı, uyarılarında da haklı çıktı.En büyük değişimi uyku düzenimizde yaşadık.Daha önce en geç akşam 9:00'da uyuyan kızımız bizimle daha çok vakit geçirmek istediğinden 10:30- 11:00lerde uyumaya başladı, ama sabaha kadar da en az iki kere uyanmaya da devam etti.Gündüzleri de biberonla aldığı sütten bir türlü doymak bilmedi, iki ayda buzlukta biriktirdiğim süt depomu bir haftada eritti;bunu da doymadığına değil, emme refleksini biberondan tam karşılayamadığına yordum,ama yine de ilk zamanlarda doktorumuzu arayıp ek gıdalara geçmemiz gerektiğini de düşünmedik değil.Her işten gelişimde de yüzünden gülücüklerini eksik etmedi kuzucuğum.
Doğumdan bir yıla kadar devam edecek olan 1,5 saatlik süt iznimi sabahları geç giderek kullanıyorum,işyerimin evime daha yakın bir yere taşınması doktorumuzun da önerisiyle gün aşırı öğlenleri eve gelerek Bahar'ı emziriyorum,yemeğimi yiyorum ve işime geri dönüyorum.Salı ve perşembe günleri muayenehaneye gidiyorum,07:00 - 07:30 gibi eve geliyorum ve kuzumla özlem gideriyorum,diğer günler en geç 05:30'da evde oluyorum;cumartesi günleri de hastam oldukça gidiyorum ve biran önce eve dönmek için sabırsızlanıyorum.
Çok özlüyorum bebeğimi,gözlerim doluyor evden çıkıp onu bıraktığımda;ama işimi de çok seviyorum ve ona iyi bir gelecek sağlamak için de çalışmak zorundayım.Her ikimiz de bu sürece alışacağız, dünyadaki tek çalışan anne ben değilim.Ağabeyimle ben de çalışan bir annenin çocuklarıydık,annem bize hep güzel vakit ayırıyordu;ben de böyle bir anne olacağım ve kızım da umarım beni anlayacak büyüyünce...

Babanın eki: Evlenmeden önce Bilge'nin iyi bir eş olacağını, ömrümün sonuna kadar sevgilim kalacağını biliyordum. Fakat bir o kadar iyi bir anne olduğunu da görmek beni çok mutlu ediyor. Her erkeğin hayalinde annesi kadar iyi anne olabilecek bir kadınla evlenmek vardır. İşte Bilge tam öyle bir anne oldu. Son derece fedakar, bebeğini çok seven ve onun için hayatını veren bir anne o. Tabi ki ben de bu yüzden çok şanslı bir erkeğim. İnsanın böyle bir eşi olunca onu el üstünde tutmayacakta ne yapacak :)
Bende en az Bilge kadar özlüyorum kızımı. Üstelik bu sıralara oldukça geç saatlere kadar çalışıyorum. Bu yüzden her ikisini de özlüyorum. Bazen ev içerisinde yanlızca günaydın ve iyi geceler dediğimiz oluyor. Aynı evin içerisinde görüşemiyoruz bile. Tabiki bu daha büyük bir özlem olarak geri dönüyor ve kavuşunca daha da keyifli oluyor.